ماهنامه خط صلح – «متأسفانه در فضای مجازی کشور ما هم که آن رعایت‌های لازم با وجود این‌همه تأکیدی که من کردم، صورت نمی‌گیرد و در یک جهاتی واقعاً ول است که بایستی آن کسانی که مسئولند، حواسشان باشد. همه‌ی کشورهای دنیا روی فضای مجازی خودشان دارند اعمال مدیریت می‌کنند [در حالی که] ما افتخار می کنیم به این‌که ما فضای مجازی را ول کرده‌ایم. این افتخار ندارد؛ این به هیچ‌وجه افتخار ندارد. فضای مجازی را بایستی مدیریت کرد. نباید این وسیله را در اختیار دشمن گذاشت که بتواند علیه کشور و علیه ملت توطئه کند.»
این صحبت‌های رهبر جمهوری اسلامی در نخستین روز سال ۱۴۰۰ است. او در این سخنان نسبت به «ول»بودن فضای مجازی کشوری هشدار می‌دهد که طبق اعلام مؤسسه‌ی غیرانتفاعی آمریکایی «خانه‌ی آزادی» (Freedom House) یکی از بسته‌ترین اینترنت‌های جهان را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد. در گزارش سال ۲۰۲۱ «خانه‌ی آزادی» ایران پایین‌تر از کشورهایی مانند پاکستان، بلاروس، روسیه، ازبکستان و قزاقستان توانسته شانزده واحد از شاخص صد واحدی آزادی اینترنت را کسب کند تا به عنوان یکی از بدترین کشورها در زمینه‌ی آزادی اینترنت شناخته شود، اما گویی مسئولان به این حد از بسته‌بودن فضای مجازی قانع نمی‌شوند.
مجلس انقلابی که می‌گویند در رأس امور است، کم‌تر از پنج ماه بعد از صحبت‌های علی خامنه‌ای درباره‌ی اینترنت و هشدارهایش برای مدیریت‌کردن این فضا (که البته اولین‌بار نیز نبود که شنیده شد) تکلیف طرحی را در مجلس روشن کردند که ابتدا «طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی» نامیده شد، اما در مدت کوتاهی آش آن‌قدر شور شد که نامش را به «طرح حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه‌کاربردی فضای مجازی» و پس از آن یک‌بار دیگر نام «نظام تنظیم مقررات خدمات فضای مجازی» را رویش گذاشتند، اما باز هم شوری آش نه‌تنها کم نشد، بلکه هر روز بیشتر از گذشته رخ نمایاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر