بعد از انقلاب
1357 و با شروع روی کار آمدن جمهوری اسلامی ایران، شرایط زندگی و
تحصیل برای شهروندان بهایی بسیار سخت شد و آنها را از تحصیلات عالی محروم کردند. با آنکه طبق
اصل ۳۰ قانون اساسی
جمهوری اسلامی ایران، دولت موظف به فراهم آوردن رایگان وسایل آموزش و پرورش
برای همه مردم ایران فارغ از هر نژاد، اقلیت و مذهب تا پایان دوره متوسطه وهمچنین
گسترش وسایل تحصیلات عالی تا سر حد
خودکفایی کشور به طور رایگان است، اما چون پيروان آیین بهائيت در
قانون اساسی ايران به عنوان اقليت مذهبی
رسمی پذیرفته نمیشوند لذا از تمامی حقوق مربوط به اقليتهای مذهبی محروم اند.
بهاییان طبق مصوبه شوری عالی انقلاب فرهنگی مصوب اسفندماه 1369، اجازه ثبت نام در
دانشگاهها ومراکز آموزش عالی را ندارند و در صورت مشاهده ضمن گزارش امر نه تنها از
ثبت نام انها جلوگیری می شود بلکه در صورت ثبت نام شدن اخراج می گردند. در زمان دولت اصلاح طلب محمد خاتمی، با حذف بخش مذهب از برگه
ثبت نام آزمون سراسری ،امکان شرکت بهائيان در آزمونهای ورود به دانشگاهها فراهم
آمد اما آن گونه که مسئولین دفتر جامعه بين المللی بهائيان در سازمان ملل وعده ای از
بهائيان ايران می گويند، اين دسته
از افراد نیز هرزمان که بهائی بودنشان بر مسئولان دانشگاهها معلوم می شد از تحصيل
محروم می شدند.
آریا احسانی، وفا نو بخت ، سراج صفریان، شمیم ایدلخایی، نگار ایقانی، روژان احسانی، آیلار روشن نهاد
،نگین فروغی ، درسا مصطفوی، و بسیاری دیگرهمگی از جمله دانش آموزان فرهیخته و
ممتاز و پذیرفته شدگان کنکور سراسری هستند که با وجود داشتن رتبه بالا در کنکور به
دلیل اعتقادی با نقص پرونده مواجه و از تحصیل در دانشگاه محروم شدند. عده ای ازجوانان
بهایی امکان مهاجرت به کشورهای دیگر را پیدا میکنند و همچون خانم دکتر شبنم رعایاتی اردکانی فارغ التحصیل از
دانشگاه ام ای تی بوستون بعنوان دومین زن تاریخ فیزیک جهان و برنده جایزه اندریاس آکریوس و یا آقای دکتر پدرام
روشن ، دانشمند ایرانی پردازشگر کوانتومی گوگل، مایه افتخار و غرور هر ایرانی می شوند ،و عده ای
دیگر نیز در موسسه زیر زمینی علمی آزاد بهاییان بطور
مخفیانه درس می‌خوانند، موسسه‌ای که به دلیل برخوردهای امنیتی، محدودیت‌های
فراوانی دارد. ندا اشراقی ، شهروند بهایی که در سال ۹۶ از دانشگاه کاشان اخراج شد بعد از
محرومیت از تحصیل در دانشگاه کاشان، در این موسسه مشغول به تحصیل شد . او می‌گوید
این دانشگاه زیرزمینی در آن زمان رشته‌های
محدودی داشت.. بچه ها اگر امکان پذیرش از خارج از کشور را نمی یافتند، مجبوربودند
تنها در یکی از 10 رشته این موسسه بصورت مخفیانه درس بخوانند وازخیر رشته مورد
علاقه شان بگذرند. البته شایان ذکر است که جمهوری اسلامی ایران موسسه علمی آزاد بهاییان را
غیرقانونی میداند و فعالیت آن را ممنوع اعلام کرده است.
در سالهای اخیر،محرومیت بهاییان از تحصیل در مقطع
دانشگاه به مقاطع تحصیلی پایین تر هم رسید. محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش جمهوری
اسلامی در روز چهارشنبه، ۲۰ شهریور1398 در جلسه هیأت دولت منع تحصیل دانش آموزان پیرو ادیان غیر رسمی را
در مدارس سراسر کشور اعلام کرد. به گفته وی اگر دانش آموزان اظهار به داشتن دینی به جز ادیان رسمی کشور کنند، تحصیل آنها در
مدرسه‌ها ممنوع است. تا کنون محروم کردن کودکان از هرملیت، جنس و نژاد و مذهبی از
تحصیل، در هیچ کجای دنیا صورت نگرفته است. اما اینک وزیر به اصطلاح آموزش و پرورش جمهوری
اسلامی رسمأ با وقاهت تمام اعلام می‌کند که این کودکان معصوم تنها
به جرم اعتقاد مذهبی پدر و مادر شان به آیینی خاص حق تحصیل در مدارس ایران را
ندارند. ادیب ولی ، جوان 15 ساله ، ساکن کرج و برنده
چندین مدال در مسابقات رباتیک و هوش مصنوعی در داخل و خارج از کشور، دانش آموزی که
مایه سربلندی و افتخار هر معلم و مدرسه ای است ، تنها به دلیل بهایی بودن از ادامه
تحصیل در مدرسه ای که سه سال در آن درس خوانده بود، با وجود داشتن معدل بالای 19
در پایه نهم ، محروم شد.این امر واکنش وزارت خارجه آمریکا را نیز در پی داشت
.اینگونه تبعیض ها که تنها مختص ایران است همواره به مردم ایران صدمه زده و با
استعدادترین و باهوش ترین شهروندان خود را از دست یابی به توان بالقوه خود محروم
می کند. نقض حقوق بهاییان در ایران به عنوان اقلیت دینی غیر رسمی در ایران، عمری
به درازای جمهوری اسلامی دارد. شرایطی که
تاکنون در بسیاری از جوامع بین المللی مورد بحث و مذاکره قرار گرفته است.
اشاره به آزار و اذیت وحشیانه بهاییان ، بازداشت خودسرانه و انتقال
آنها به مکانهای نامعلوم، منع تحصیل و اشتغال، پلمب خودسرانه مغازها ، اخراج از محل کار و تخریب گورستان های بهاییان بر پایه اتهامات بی‌اساس تنها به دلیل
خصومت ودشمنی دیرینه این نظام با آئین بهائی و آموزه‌های آن بوده است؛ آموزه‌هایی که تنها بر
صداقت، برابری زنان و مردان، محبت و خدمت
به همنوع، و هماهنگی علم و دین تأکید دارد و هدفی جز صلح
جهانی ندارد. این برنامه تنها بیانگر قطره ای از دریای ظلم و ستمی است که در
جمهوری اسلامی ایران بر شهروندان بهایی میگذرد. تا درودی دیگر بدرود.
مریم افتخار
احمد کشاورز مویدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر